Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Liefde = de wensen en belangen van de ander op het oog hebben

Deel:

Wat is het belangrijkste dat je je kinderen wilt meegeven? Robert wordt geïnspireerd door een kaartje dat hij al jaren in z’n portemonnee heeft dat gaat over de liefde. Hij schrijft erover aan z’n kinderen. 

Lieve kinderen,

Op een prachtige zomerdag in Zeeland versloeg ik voor het eerst mijn vader. Jullie opa was (en is) een grote, sterke vent. Toen al mijn vriendjes hun vaders al in de houdgreep op de woonkamervloer legden, liep ik nog met een respectabele boog om mijn vader heen. Maar tijdens die bewuste zomervakantie gebeurde het eindelijk. We deden we een wedstrijdje zwemmen. Een flink stuk. Ik won. Na afloop zag ik een mix van ontreddering en trots in zijn ogen. ‘Dit is de eerste keer dat je me echt hebt verslagen!’, zei hij.

De liefde is niet jaloers

Nu ik zelf vader ben, kan ik die gevoelens een beetje beter begrijpen. Verliezen is niet leuk, geconfronteerd worden met het ouder worden doet een beetje pijn. Toch is verliezen van je eigen kind is ten diepste fantastisch. Als je dan ten onder moet gaan, dan maar tegen iemand die je alles gunt. Dat heeft met liefde te maken. De liefde is niet jaloers, de liefde zoekt niet haar eigen belang. Een vader gunt zijn kinderen het beste, zelfs als dat een beetje ten koste van zichzelf gaat.

Opvoeden is een beetje sterven: je stopt energie, geld en passie in iemand van wie je hoopt dat hij je ooit verslaat, verlaat en het beter krijgt dan jij. De liefde is niet jaloers, zoals dat Korinthiërs-hoofdstuk leert.

Het lijkt me een onmogelijke taak om andere mensen net zo lief te hebben als jullie, mijn eigen kinderen. Toch daagt deze gedachte me uit om het te proberen. Wijst jaloezie niet op een gebrek aan liefde voor de ander? We hoeven alle mensen natuurlijk niet met een soort nijntjeknuffel-gevoel lief te vinden, maar als jaloezie echt door ons hart snijdt, dan mag je jezelf die vraag wel stellen: wat heeft die ander gedaan dat ik hem dit zo misgun? Waarom vind ik mijn eigen belang zoveel groter? De liefde dient geen eigenbelang.

Dat klinkt een beetje extreem. Als ik alleen ben, en een lekker bakkie koffie voor mijzelf zet, dan zoek ik echt mijn eigen belang. Daar is niks mis mee. Maar als ons eigen belang ten koste van onze naaste gaat, dan ontbreekt de liefde. Het leidt ook nergens toe.

Alleen oog voor je eigen belang?

Jullie hadden regelmatig ruzie met elkaar. Dan wilde de een het speelgoed waar de ander mee aan het spelen was. Drama, drama. Een half jaar lang had niemand ernaar omgekeken, maar toen je je broer of zus ermee zag spelen, moest jij het ook ineens hebben. Schreeuwen, huilen, ruzie, boos, niet meer samen spelen. Het werd er dan niet echt gezelliger op. Kleine kinderen hebben alleen oog voor hun eigen belang. Dat maakte een goede oplossing onmogelijk.

Van een jeugdleider leerde ik ooit hoe je het beste onderhandelingen voert. Je zou zeggen: probeer er zoveel mogelijk uit te halen voor jezelf. Maar als iedereen dat doet, kom je er niet uit. Wat ik leerde was dat alle betrokkenen eerst hun eigen reële wensen op tafel moeten leggen, daarna probeer je gezamenlijk tot een oplossing te komen die al die wensen realiseert. Als de één zichzelf, of zijn eigen wensen, als enige van belang vindt, dan kun je niet tot een gezamenlijk resultaat komen. Dan sta je in al je gewichtigheid uiteindelijk met lege handen.

Daarom is het belangrijk om niet vanuit jezelf te denken, en ook de wensen en belangen van de ander op het oog te hebben. Natuurlijk mag, en moet je ook je eigen wensen op tafel leggen, maar bekijk het hele pakket vervolgens ook vanuit de ander. Dat kan alleen als je echt de wil hebt om tot een oplossing te komen die de ander echt recht doet. Het eigenbelang verandert dan in een gezamenlijk belang. Dat is liefhebben, samen willen optrekken, de ander zien als gelijkwaardig. Niet alleen als het makkelijk is, vooral ook als je diegene niet begrijpt.

De ander is als jij

De liefde is niet jaloers, de liefde pronkt niet, de liefde is niet gewichtig, ze zoekt niet haar eigen belang. Leven vanuit de liefde voor elkaar voorkomt narcisme en egoïsme. En het mooiste is dat dat er helemaal niet toe hoeft te leiden dat je eigen leven in de marge belandt. Je naaste liefhebben als jezelf betekent dat je beiden evenveel liefde ontvangt.

Jezus vraagt ons niet om onszelf ondergeschikt te maken aan alles, Paulus wil niet dat we onszelf onbelangrijk vinden, en wegcijferen. De liefde geeft geen zelfhaat, de liefde leidt niet tot een minderwaardigheidscomplex. Echte menselijke liefde is gelijkwaardig, je naaste liefhebben als jezelf. Dan kijk je niet naar de ander op vanuit bewondering. Zie niet op hem neer als gunst. Dan loop je niet te pronken vanuit een misplaatst zelfvertrouwen, maar zie je elkaar als mens, hij is als jij. Oefen maar alvast met je broertjes en je zusjes!

Lees ook de eerste brief die Robert aan z’n kinderen schreef.

Geschreven door

Robert Plomp

--:--