Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Hoe een ex-BNN-presentator Laurens opnieuw uitdaagt tot minimalisme

Deel:

Laurens las onlangs het boek Weg Ermee: over de schoonheid van minimalisme van voormalig BNN-presentator Dennis Storm. Een mooi moment om zijn eigen zoektocht naar minimalisme te evalueren en een stap verder te brengen… 

In het voorjaar van 2016 gooide ik meer dan 500 spullen weg. Ik had me een beetje verdiept in minimalisme, kwam tot de conclusie dat ik inderdaad te veel spullen bezat en wilde weten hoe het voelde om daarvan verlost te zijn. Dus deed ik een paar dozen vol spullen die ik niet gebruikte, waar ik weinig plezier aan beleefde of die uit een te ver verleden kwamen de deur uit.

Het werd een zoektocht naar minder, die je de afgelopen weken ook hier op Lazarus kon lezen. Ik onderzocht of het me ook lukte om minimalisme toe te passen op zorgen, gedachten, verwachtingen en relaties. Bewaar alleen het beste en dump de rest. Zoals vaker bij plotse obsessies verwaterde mijn interesse daarna een beetje. Ik had mijn best gedaan, op naar de volgende uitdaging.

Weg ermee

Twee jaar later lees ik het boek Weg ermee van voormalig programmamaker en presentator Dennis Storm. Hij legt aan de hand van persoonlijke ervaringen en inzichten uit wat een minimalistische levensstijl voor hem betekent. Weg ermee begint en eindigt met een citaat uit Kinderen van Moeder Aarde van Thea Beckman.

Armina-Dottir glimlachte hem toe.

‘Twee eeuwen geleden uitgevonden door een paar Thulenen,’ zei ze koeltjes.

‘Jullie zien wel, zusters, dat het een vreemd soort machine is. Het ding kan werken, maar vreet brandstof, braakt vieze rook uit, stinkt en maakt afschuwelijk lawaai. Om die reden werd deze uitvinding nooit in gebruik genomen. Nu u weer, Kunz.’

‘Ik… Bedoelt u, dat u zaken als machines en motoren afwijst?’ stamelde de man verbijsterd.

‘ Als de nadelen ervan zwaarder wegen dan de voordelen, waarom niet?

Ik heb dit boek als tiener gelezen. In een post-apocalyptische wereld wordt Groenland (Thule in het boek) bewoond door een pacifistisch, door vrouwen geregeerd volk, waar de zorg voor natuur voorrang heeft op productie, consumptie en technologie. Een paradijs van vrede, vrijheid en duurzaamheid. Ik weet nog dat het boek erg veel indruk op me maakte.

Thuis leven alsof je op reis bent, dat is de kunst van minimalisme in een notendop.

Dennis presenteerde onder andere het BNN-programma 3 op reis. Door het vele reizen werd hij verliefd op het minimalistische principe van hotelkamers. ‘Zo veel mogelijk luxe en comfort op zo min mogelijk vierkante meter’, zo vat Dennis het zelf samen. Het is de basis van zijn minimalisme in uitvoering. Een huis vol spullen kost energie en geeft stress. Dat hebben we buitenshuis al genoeg, vindt Dennis.

Je huis hoeft helemaal niet gezellig te zijn. Wat dan wel? Op de eerste plaats is ons huis een plek waar we tot rust komen. Geen verrassingen meer. Geen stress, louter rust.

Waardeloos decor van vals sentiment

Volgens Dennis is een huis veel meer dan de plek waar je je oude troep in kwijt kunt. Dat vind ik ook, al wekt het een beetje de suggestie dat voor veel mensen hun huis inderdaad voornamelijk een opslag voor oude troep is. Ik loop een rondje door mijn huis en schrik een beetje. Ik heb er, los van een flinke verzameling kamerplanten, nauwelijks spullen bijgekocht in de afgelopen twee jaar, en toch voelt het alsof ik me opnieuw heb omringd met een waardeloos decor van vals sentiment. De tekenen zijn makkelijk te herkennen. Opruimen is eigenlijk het verplaatsen van spullen naar een plek waar ze iets minder opvallen, laagjes stof verraden wat ik al tijden niet hebt aangeraakt. In een ochtend doe ik een kwart van mijn kledingkast weg en een vuilniszak vol tijdschriften. Voor het idee archiveer ik ook alle e-mails die ik ooit heb gekregen.

Opruimen is een negatief gevolg van de constante jacht op zoek naar meer. Uit verveling, gewoonte of de overtuiging dat het leven om consumeren draait.

Af en toe ontpopt Dennis zich in het boek tot evangelist. De zonde: materialisme. We zijn ziek, koopziek. De verlossing: een paar goede, luxe spullen. We willen grote huizen (met hoge hypotheken), we werken om de nieuwste gadgets te kunnen kopen en ondertussen vergeten we waar het leven echt om draait: familie, vriendschappen, rust, vrijheid. Op zulke momenten kan ik niet altijd de gedachte onderdrukken: is het nou echt zo erg? Is dit niet een wat overdreven negatief en karikaturaal beeld van mijn generatie? Het is vast deels de bubbel waarin ik leef, maar mijn vrienden zijn over het algemeen niet enorm koopziek. Ze wonen klein, proberen duurzaam te leven en gaan graag naar buiten. Ze werken om te kunnen leven, en als ze druk zijn met werk is dat over het algemeen omdat ze het heel erg leuk vinden. De zoektocht naar rust en voldoening is groter dan de jacht op carrière en bezit.

Desondanks kopen we te veel en wordt de aarde te zwaar belast. We moeten serieus minder spullen kopen – tenzij je ervan overtuigd bent dat technologische ontwikkelingen er snel voor zullen zorgen dat we duurzaam en verantwoord onbeperkt kunnen consumeren.

Minimalisme: beseffen dat het simpele misschien wel het hoogst haalbare is.

Oproep voor eenvoudig leven

Weg ermee is, buiten wat praktische tips, geen opruimboek. Het is een oproep voor eenvoudige leven. Soms gebaseerd op onderzoek (kinderen worden creatiever wanneer je hun speelgoed afpakt), soms op gevoel (spullen wegdoen is essentieel voor een kalm huis), meestal op persoonlijke ervaring. Zo beschrijft Dennis een vakantie waarin hij alle vormen van tijd even negeerde. Telefoons uit, stickers over de rechterbovenhoek van de laptop en stekker uit de magnetron. Eten en slapen wanneer het lichaam daarom vraagt.

Met alle wijsheden en goede adviezen, blijft Dennis’ uitvoering van minimalisme wel deels een privilege dat niet iedereen heeft. Natuurlijk, door minder troep te kopen en kleiner te wonen, houd je meer geld over voor luxe. Maar niet iedereen jaagt op koopjes uit gewoonte, verveling of consumptiedrang. Het gaat bij vlagen uit van een basislevensstandaard en een vrijheid die niet iedereen ter wereld gegeven is. Ik weet niet of Dennis dat zelf ook beseft. Het is ook niet heel erg. Misschien is het klimaat niet meteen onder de indruk van een handjevol millennials dat in tiny houses gaat wonen, maar je moet ergens beginnen.

Dat is misschien mijn grootste vraag na het lezen van Weg ermee. Ik ben al lang overtuigd, en mijn vrienden denk ik ook wel, maar hoe zorgen we ervoor dat het minimalisme van ‘ik en mijn eenvoudige vrijheid’ doorgroeit naar het Thule van Thea Beckman?

afbeelding
afbeelding.

Weg ermee – over de schoonheid van minimalisme | Dennis Storm | Spectrum | € 14,99

Meer info vind je hier.

Geschreven door

Laurens Collée

--:--