Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Dit is de Doornenkroonrede 2018

Deel:

Op de dag dat onze aardse koning de Troonrede uitspreekt, ontvingen wij een terug- en vooruitblik vanuit de hemelse gewesten. Dit is de Doornenkroonrede 2018. 

Goede en getrouwe dienstknechten,

de tijd voor het jaarlijkse schapen-en-bokken-ritueel is aangebroken. Vanaf mijn plek (staande rechts naast de troon van God) in de hemel stuur ik jullie mijn broodnodige vermaningen en aansporingen. Ik zal niet doen alsof ik verwacht dat er na 1988 jaren ineens wél naar mij geluisterd gaat worden. Maar ik blijf heilig in jullie verandering geloven. Mijn vader grapt soms dat dat nog eens mijn dood wordt. Daar kunnen we dan samen hartelijk om huilen.

Het was opnieuw een bewogen jaar.

Mijn persoonlijke hoogtepunt was het moment dat predikers in Amerika de ontvoering en opsluiting van kinderen gingen verdedigen. Hier zegt Trumps huisdominee dat ik als kindje niet illegaal in Egypte heb gezeten. Omdat dat zondig zou zijn geweest. Heb ik hierboven nog even gecheckt met mijn heilige moeder Maria, die het zo hard uitproestte dat het zuur begon te regenen boven Fifth Avenue.

Een ander zei, ook weer om die uitzetting van asielzoekende kindjes te verdedigen, dat het zondig en onbijbels is om de wetten van je land te overtreden. Om dat na te gaan heb ik hier de Man van de Wet eens opgezocht, good old Mozes. Die zat net in de hemelse kroeg voor de oneindigste keer tegen Petrus op te scheppen over die keer dat hij de koning van Egypte beroofde van een heel volk vol slaven.

Ik wist genoeg.

Importeer maar niet te veel geloofsinhoud van je Noord-Amerikaanse broeders en zusters, wil ik maar zeggen.

Al vrees ik dat ik net te laat ben, want die Canadese charlatan van een Jordan Peterson heeft inmiddels zijn Nederlandse vertaling gekregen. Nu kwijlen ze zelfs bij GeenStijl ineens op Bijbelverhalen. De Heilige Schrift voor gefrustreerde incels, maak hem nou mooi zeg. Alsof de Vierde Musketier nog niet gênant genoeg was. Gooi dat boekie bij het vuil en lees wat meer van mijn bevriende voluntary celibate Paulus. Over de kracht van zwakheid en in Christus is geen man en vrouw en dienen en liefde en genade en hoop enzo. Hij schrijft ook nog een fractie minder warrig en grotesk dan Jordaan -met z’n tussenletter B.- Peterszoon.

Over het celibaat gesproken: God weet hoe vaak we nog krantenkoppen over seksueel misbruik in de kerk moeten gaan zien. Ja, er is veel weggemoffeld. En nee, het bleef niet ongezien. In de hemel wachten we al decennia tot alles in de openbaarheid komt.

Het is de enige weg.

Maar wanneer gaat die kerk eens leren om gepast te reageren op zulk nieuws? Geen ‘ja, maar dit gebeurt ook in voetbalclubs’ maar ‘laten we de eerste vereniging ter wereld zijn die dit probleem bij de wortel uitroeit’. Geen ‘ja, maar dat was lang geleden’ maar ‘wat afschuwelijk dat dit jou al dertig jaar tekent en traumatiseert’. Geen ‘ja, maar die priesters verdienen toch een tweede kans’ maar zero tolerantie voor de verwoesting van kinderlevens. Is dat moeilijk? Blijkbaar wel. Doe eens waar je goed in bent, schrijf een theologie over kindermisbruik, een theologie van de lichamelijkheid, een theologie van schuld en vergeving, toon een goed hart in plaats van defensieve mediagetrainde zwetspraat.

In mijn naam.

Hier in de hemel kruipt de slang van weleer nog altijd rond en hij slist zijn raadsel naar iedere ziel die het maar wil aanhoren. ‘Wat zullen we eerder zien, een PKN met sex appeal of een kardinaal met fatsoenlijke excuses?’. Het juiste antwoord is ‘De Wederkomssssst’.

Nee, gelukkig zijn er ook nog Anglicanen, eigenaardig volk maar ook wel leuk. Niet protestants, niet katholiek, daar houden we van in ’t paradijs. De Anglicanen (en Episcopalen) zorgden voor de knaller van het jaar, tijdens de bruiloft van een guitige Britse prins. Dat heeft David hier geen windeieren gelegd, want die had tegen Elia gewed en gezegd dat de monarchie ooit nog eens weer Gods sterkste marketingkanaal zou zijn. Zelfs Esther en Salomo geloofden er niet meer in, maar David won weer hoor. Dank u, bisschop Curry.

De ontkerkelijking gaat ook dit jaar doorzetten. Ik zeg het maar zo direct mogelijk. Rommel gezellig aan met kliederkerken, kerkproeverijen, evangelische megadiensten, jongerendagen op tv, pioniersplekken, treinstationreclames, flashmobs, christenhipsterfestivals, maar verwacht geen wonderen. Ik vind jullie het leukst als jullie klein zijn. We gaan net zo lang door tot er geen ‘C’ meer in de Tweede Kamer zit. Dwars door het vuur maak ik jullie rein en puur. Wees niet bang.

Dan nog even dit.

Ik wil dat jullie komend jaar verdergaan met het ontdekken dat oude tegenstellingen achterhaald zijn. De grens tussen oude kerkgenootschappen vervaagt. Die tussen loze termen als ‘vrijzinnig’ en ‘orthodox’ gaat komend jaar volgen.

Ik wil dat jullie de vrolijke bravoure zullen herontdekken ten koste van elke vorm van slachtofferrol.

Ik wil dat jullie de voorhoede zijn in de strijd om sociale gerechtigheid.

Ik wil dat jullie vechten voor de aarde als waren jullie Noach, naderde de zondvloed, en bestond er geen ark. Wat in zekere zin nog klopt ook.

Ik wil dat jullie bekendstaan zoals de Dalai Lama in jullie land bekendstaat. Vredelievend, wijs, vriendelijk, zonder een spatje kwaad in de ziel. Die reputatie dus, maar dan werkelijk gefundeerd op de realiteit van jullie gedrag.

Ik wil dat jullie de geldgod, de machtgod, de lustgod, elke god die je meer in de spiegel laat kijken dan naar de ander, meer naar wat je zou kunnen verliezen dan naar wat je zou kunnen delen, ontmaskeren. Hak die vals glimlachende beelden tot moes, zo doen mijn profeten.

Ik wil dat jullie zo ouderwets mogelijk zijn in het vertellen van oude verhalen, het uitvoeren van oude rituelen, het samenkomen zoals mijn volgelingen al millennia lang samenkomen. Ik wil dat jullie zo progressief als mogelijk zijn in het waardig vertolken van die oude schatten naar de nieuwe tijd.

Ik wil dat jullie zout zijn.

Zout voorkomt bederf, reinigt en geeft smaak. Zo zie ik jullie graag.

Overigens moet je van zout niet meer dan een bescheiden snufje gebruiken.
Anders is de hele maaltijd smerig.

Dat geldt ook voor de samenstelling van de hemelbevolking, trouwens,
maar save that story for another rainy day.

Een heilige kus!

Jezus,
of zijn licht blasfemische beeltenis in de pen van een onbescheiden Rotterdamse theoloog.

--:--