Ga naar submenu Ga naar zoekveld

We weten het wel

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

PopUpGedachte maandag 13 mei 2019 – Je weet het wel

Terwijl een intens stralende zon zich een weg baant naar de hemelkoepel, schrijf ik met enigszins verkleumde vingers de PopUpGedachte voor vandaag. Lazarus Staat Op heet deze ochtendrubriek en tussen zes uur en zeven uur ’s ochtends neem ik dan de tijd om de Bijbelteksten die vandaag in de katholieke kerken gelezen worden, tot me te nemen. Ik ga op zoek naar een zinnetje dat blijft haken en zonder te weten waar het heen gaat, ga ik zitten om te schrijven.
Het is mijn poging om stil te staan, om bewust aan de dag te beginnen én om te zorgen dat ik voordat de dag eigenlijk begint, al gedaan heb wat de kern is van mijn opdracht (wat ik dan zie als mijn taak in dit leven, zogezegd): uit de oude teksten van christendom iets nieuws halen voor mensen vandaag. Als ik dat om 7 uur dan al gedaan heb, is de rest van de dag bonus. Dus kan ik net zo goed rustig de tijd nemen om de kinderen naar school te gaan brengen. Zoiets.

Vanochtend lees ik een uitspraak van Jezus. Deze: wie door de deur (de schaapskooi) binnengaat, is de herder van de schapen. Hem doet de deurwach­ter open. De schapen luisteren naar zijn stem; hij roept zijn schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten. En als hij al zijn schapen naar buiten heeft gebracht, trekt hij voor hen uit, terwijl zij hem volgen, omdat zij zijn stem kennen.

Jezus van Nazareth identificeert zich met de Eeuwige, met God zelf. Hij is de vleesgeworden verbinding tussen hemel en aarde. En wie dat niet gelooft, of begint te bokken omdat het zo exclusief en hoogverheven klinkt (heb ik altijd last van bij dat soort absolute uitspraken) die moet even te rade gaan bij de ziel, zegt Jezus. En die moet kijken wat er gebeurt, als hij werkt. Want de mensen die het nodig hebben, in zijn geval zijn volksgenoten, de goegemeente, herkent iets in die stem van de man van Nazareth. Of je het nou wilt of niet. Die hoort de woorden, die ziet wat er gebeurt en wordt er als met een soort magie naar toegetrokken. Dat is geen populisme, dat is de taal van het hart.

Als de Eeuwige spreekt, dan resoneert er iets in de mens. Omdat het een bekende stem is, wie de drager van de stem ook is, wat de verschijning ook is, of-ie nu in koningsmantels en met allure tevoorschijn treedt of dat er een haveloze sjofele sufferd ten tonele verschijnt. ‘De schapen’ zo zegt Jezus, ‘zullen de oren spitsen bij de stem’.

Nou kan het zijn dat je niet alleen chagrijnig wordt van de exclusiviteit waar JC zich mee presenteert, maar ook met de vergelijking met schapen. Maar wie weleens een beuk te pakken heeft gehad van een schaap dat erlangs wil, zal toch een en ander aan respect ontwikkelen voor de kracht van deze beesten. Je moet je mannetje staan als je wilt dat zo’n beest er niet langs komt.

In elk geval, wat is de key voor vandaag. De key is het album van Stevie Wonder: Songs in the Key of Life. Je hebt liedjes die geschreven zijn in verschillende toonhoogtes. Stevie Wonder was met zijn album op zoek naar Songs in de toonhoogte van het leven. Als de Eeuwige spreekt, doet hij dat in ‘The Key of Life’ – en die toonhoogte herkennen we allemaal op zielsniveau.

Niemand hoeft je te vertellen wat waar en waarachtig is. Dat weten we wel. Die kennis is bedolven onder aannames, angsten, karikaturen en nog veel meer. Daarom is er leiderschap nodig en theologie, die laatste met name om alle rotzooi eraf te pellen, eromheen weg te breken – niet om dan zelf gehoord te worden, maar om weer ruimte te vinden voor de kennis van de mens zelf, die donders goed weet wat The Key of Life is en wanneer een liedje daarin geschreven is.

De bekende atheïst Richard Dawkins komt met de gedachte dat het bestaan van een God zo absurd onwaarschijnlijk is dat het werkelijk zeer irrationeel is om daarin te geloven. In zijn boekje God is Gek citeert Kluun de Theoloog Alister McGrath die aan de hand van wetenschappers uiteenzet hoe extreem en absurd onwaarschijnlijk het bestaan van de mens zelf is. 1% verandering in welke wetmatigheid dan ook en het leven hier in al zijn uitbundigheid had never nooit niet kunnen bestaan. Iets verder van de zon, iets dichter bij de zon, we waren geroosterd of bevroren tot een nietsigheid waar de zogenaamde niet-bestaande God nog een puntje aan kan zuigen.
Waarschijnlijkheid, zegt Alister McGrath, is geen categorie om het al dan niet bestaan van een God mee te onderzoeken. Het feit dat het bestaan van een God onwaarschijnlijk is, wordt eerder een argument vóór het bestaan van een Godheid dan tegen, gezien de onwaarschijnlijk van ons bestaan – en de intense absurde complexiteit van dat bestaan.

De wetenschapper die de menselijke cel binnendringt, hoort songs in the key of life. De mens die een prachtige zonsopgang ziet, voelt, ruikt én de mens die getroost wordt en troost om niet. ‘De schapen horen naar mijn stem, want ze horen er de stem van de herder in.’ We weten het wel, voordat iemand het ons vertelt. Vind ik een prettige gedachte.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

afbeelding
afbeelding.

Rikko Voorberg (38) is theoloog, schrijver, ‘activist/kunstenaar’ en initiatiefnemer van o.a. ‘We gaan ze halen’.

Wil je betrokken raken bij het werk van Rikko? Kijk dan hier.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--