Nadia Bolz-Weber over inclusiviteit: 'Elke kerk heeft een drag queen nodig'

‘Over inclusiviteit gesproken: elke kerk zou in ieder geval 1 drag queen moeten hebben’, zo begint Nadia haar tweede speech. Ze vertelt het verhaal van Stuart, een gemeentelid van House for All Sinners and Saints. Tijdens een gesprek over ‘rentmeesterschap’ en financiën in haar kerk, stelde drag queen Stuart voor om T-shirts te maken met daarop de tekst: This Shit Ain’t Freeen op de achterkant: So You Better Tithe, Bitches! (betaal je tienden, bitches). ‘Daarom zou elke kerk een Stuart moeten hebben.’ 

Plaats voor lammen en blinden

Na de anekdote leest Nadia het Bijbelverhaal in Mattheus 21. Als Jezus in de tempel alle handelaren en geldwisselaars ziet, wordt hij woedend en hij verjaagt ze van het tempelplein. In plaats daarvan haalt hij lammen, blinden en kinderen in de tempel: zij die normaal gesproken buiten de tempel moesten blijven worden door Jezus welkom geheten. En wat er volgt, is de vraag van de gevestigde religieuze orde wie deze man is en wat hem de autoriteit geeft om deze dingen te doen.  

Ze zet het verhaal af tegen de ervaringen van mensen uit haar kerk, die soms door mede-christenen werden gecorrigeerd in de naam van God. ‘Alsof God niets beter te doen heeft dan mensen vertellen waarmee ze anderen moeten veroordelen.’ 

Niet onze shit camoufleren

Voor die spirituele dominantie heeft Nadia geen goed woord over: ‘In wiens naam doen we wat we doen. Denken we echt dat het tweede gebod over vloeken gaat? Of dat iemand Gods naam als stopwoord gebruikt? Het tweede gebod gaat vooral over het feit dat we Gods naam niet moeten gebruiken om onze eigen shit te camoufleren. 

Gods dominantie is dat hij niet met groots vertoon, maar op de rug van een ezel de een stad binnenrijdt: te midden van een parade van imbecielen: blinden, lammen, sekswerkers, verslaafden. Dat hij voor hen plaats maakt in de tempel.’

Geen buitenstaanders 

‘Er is dus geen wij of zij, er zijn geen buitenstaanders.’ Tegelijkertijd is Nadia eerlijk: zelf vervalt ze ook regelmatig in wij-zij denken. ‘Zij, dat zijn de kerken die mensen uitsluiten, vrouwen niet benoemen, of mensen die Nickelback luisteren. Maar genade zou geen genade zijn als het niet waar zou zijn voor mij en voor iedereen die mij belazerd heeft. Het goede nieuws is dat genade van God geen limiet kent. Er is geen wij of zij, er is alleen ‘ons’.’ 

Nadia sprak op Graceland Festival ook over de reden waarom ze nog steeds christen is. Die speech lees je hier.