Troubadour Theo van Teijlingen wordt steeds weer getroffen door de liefde, zo vertelt hij tijdens de Lazarus 7keer7 tour in Goes. En zijn liedjes staan er bol van…
In Theo’s persoonlijke verhaal en zijn liedjes staat de liefde centraal: ‘Het geliefd zijn blaast mij steeds weer van mijn sokken.’ Hij vertelt dat Hij Jezus in zijn liedjes altijd ziet als een reiziger of de man in de straat. Theo wil steeds weer mee op reis met Jezus; een troubadour.
Een man kwam in een land
Een verhaal al in zijn hand
De mensen bleven luisterend staan
Maar zijn al gauw weer doorgegaan
Want niemand sprak zijn taal
Maar ondanks die andere taal
Zong de man van zijn verhaal
Van de dauw tot in de schemering
Zijn lied ging door alle hoofden heen
—
Tot de wind het vleugels gaf …
Ik dacht het soms allemaal te weten
‘t was goed bedoeld en ik ging door
Met al m’n twijfels al mijn vragen
Steeds weer zoekend naar Zijn spoor
Maar ’t geheim is lege handen
Niet behouden wat je kreeg
Geef het door, kijk naar je handen
Ze zijn open, ze zijn leeg
Lege handen.
Theo vervolgt: ‘En dan zegt Jezus: “Geef mij maar een hand, dan gaan we samen verder. En die andere hand; die heb je voor anderen; om hen te troosten, te dienen en lief te hebben.”’